Odzież chroniąca przed polem elektromagnetycznym
Źródłem promieniowania elektromagnetycznego może być m.in. sprzęt komputerowy, różne urządzenia elektryczne, a także obiekty nadawcze i systemy bezprzewodowych sieci lokalnych. Powszechnie wykorzystywane w domach i w biurach sprzęty nie powinny wytwarzać pola elektromagnetycznego, które zagrażałoby zdrowiu. Jednak w miejscach pracy, gdzie pole to jest duże, niezbędna jest odzież chroniąca przed polem elektromagnetycznym.
Odzież chroniąca przed polem elektromagnetycznym – dla kogo?
Zgodnie z prawem, jeśli pracownicy narażeni są na działanie promieniowania elektromagnetycznego, pracodawca musi zapewnić im odpowiednie środki ochrony indywidualnej. Odzież chroniąca przed polem elektromagnetycznym to głównie kombinezony, spodnie i kurtki. Dostępne są również specjalne rękawice ochronne, osłony twarzy czy głowy (kominiarki). Rzadziej spotkamy się z płaszczami lub pelerynami. Ubrania znajdują zastosowanie m.in. przy obsłudze urządzeń nadawczych, radiostacji, stacji radiolokacyjnych itp., stacji bazowych GSM czy urządzeń diagnostyki medycznej (np. rezonansu magnetycznego).
Konstrukcja odzieży chroniącej przed polem elektromagnetycznym
Odzież chroniąca przed polem elektromagnetycznym powinna charakteryzować się dobrą przepuszczalnością, a także być lekka, wygodna, ława do zdjęcia i do założenia. Nie może natomiast krępować ruchów i ograniczać pola widzenia oraz słyszalności. Pracownicy powinny być świadomi tego, że odzież chroniąca przed polem elektromagnetycznym może stwarzać też zagrożenia, takie jak możliwość zapalenia się, możliwość porażenia prądem elektrycznym czy nagrzanie się odzieży na skutek przepływu prądu przez włókna.
Ubrania ochronne opierają się na zasadzie klatki Faradaya – siateczka metalowa (oczka o wymiarach 2 mm x 10 mm wykonane z miedzi lub srebrna) pochłaniają szkodliwe promieniowanie. Głównym parametrem dla odzieży chroniącej przed działaniem pola elektromagnetycznego jest wartość oporności oraz współczynnik skuteczność ekranowania. Norma określona przez Międzynarodową Komisję Elektrotechniczną (IEC) uznaje za optymalną oporność rzędu 1Ω dla materiałów, natomiast dla gotowej odzieży, pomiędzy wszystkimi odległymi konstrukcyjnie punktami – 40 Ω.
Skuteczność ekranowania.
Odzież chroniąca przed promieniowaniem musi zapewniać stałe i skuteczne ekranowanie (nie mniejsze niż 20 dB). Na skuteczność ekranowania (definiowaną jako stosunek natężenia pola w danym miejscu do natężenia pola wewnątrz kombinezonu, przy oddziaływaniu tego pola) wpływ mają dwa czynniki: skuteczność tłumienia materiału oraz szczelność odzieży. Bardzo ważne jest, by części składowe ubrania tworzyły szczelną powłokę otaczającą ciało. Z tego powodu stosowane są przewodzące szwy, maski, kaptury, rękawice i buty. Minimalna, pożądana skuteczność ekranowania dla częstotliwości rzędu 0,1 – 10 MHz to 23,5 dB, dla 10 – 300 Mhz jest to 25,5 dB, a dla 300 – 1000 Mhz jest to 20 db. Warto dodać, że przy małych częstotliwościach o skuteczności ekranowania decydują odbicia, natomiast przy dużych – absorpcja.
