Sygnalizacja wahadłowa
Ze względu na przeznaczenie wyróżnia się różne rodzaje sygnalizacji świetlnej, np. sygnalizacja ostrzegawcza, na skrzyżowaniach, dla pieszych i rowerzystów, określająca sposób korzystania z pasa ruchu czy też sygnalizacja wahadłowa. Kiedy stosuje się sygnalizację wahadłową i co mówią przepisy na temat jej stosowania?
Sygnalizacja wahadłowa znajduje zastosowanie na zwężonym odcinku drogi, na którym nie jest możliwy jednoczesny ruch pojazdów w obu kierunkach. Ze względu na trwałość instalacji można ją zaliczyć do sygnalizacji tymczasowej, czyli przeznaczonej do sterowania ruchem w danym miejscu tylko przez określony czas, w związku z przejściowymi zmianami, np. robotami drogowymi.
Sygnalizacja wahadłowa – kiedy może być stosowana?
Stosowanie sygnalizacji dla ruchu wahadłowego konieczne jest na przewężeniach drogi. Ustawia się ją w miejscach, gdzie niemożliwy jest jednoczesny przejazd pojazdów w obu kierunkach, a ponadto zachodzi co najmniej jeden z poniższych warunków:
- długość zwężonego odcinka drogi jest większa niż 50 m przy natężeniu ruchu równym co najmniej 500 pojazdów na godzinę w każdym kierunku;
- występuje zagrożenie bezpieczeństwa ruchu z innych powodów (np. pochylenia podłużne);
- niezastosowanie sygnalizacji uniemożliwi przejazd pojazdom zobowiązanym do udzielenia pierwszeństwa.
Wymagania dla sygnalizacji wahadłowej
Przy sterowaniu ruchem wahadłowym można stosować:
- sygnalizatory trójkomorowe – o średnicy 200 lub 300 mm;
- sygnalizatory dwukomorowe – o średnicy 300 mm.
Sygnalizacja wahadłowa – sekwencja inna niż podstawowa
W sygnalizacjach poza skrzyżowaniami, dla sterowania ruchem wahadłowym można używać sygnałów tylko o dwóch barwach (czerwonej i zielonej) w sekwencji: czerwony – zielony – czerwony.
Znaki drogowe przed sygnalizacją wahadłową
Przed każdą sygnalizacją przenośną należy ustawić dodatkowo znak ostrzegawczy A-29 „sygnały świetlne”.
Czy sygnalizacja wahadłowa musi być wyposażona w detektor ruchu?
Sygnalizatory mogą nadawać sygnały świetlne o określonej (stałej) długości. Przepisy wskazują jednak, że jeśli odcinek, na którym obowiązuje ruch wahadłowy, jest dłuższy niż 50 m, a dodatkowo występuje znaczna zmienność obciążenia ruchem danego fragmentu w ciągu doby, obowiązkowe jest stosowanie detekcji. Dzięki temu można dostosować długość sygnału zielonego do rzeczywistego natężenia ruchu, a tym samym zapobiec tworzeniu się korków.
Ze względów praktycznych powinno się stosować detektory niewymagające wbudowania w nawierzchnię. Zaleca się stosowanie łączności bezprzewodowej pomiędzy sygnalizatorami, jednak wybrany sposób sterowania i przesyłania danych musi zapewnić bezpieczeństwo pracy systemu i uczestników ruchu.
