Znaki bezpieczeństwa i zdrowia – dyrektywa 92/58/EWG
Unijna dyrektywa 92/58/EWG z dnia 24 czerwca 1992 r. określa minimalny wymagania dotyczące znaków bezpieczeństwa i zdrowia w miejscu pracy. Dokument wprowadza jeden, znormalizowany system znaków, dzięki któremu można zapewnić pracownikom wyższy poziom bezpieczeństwa, a jednocześnie zminimalizować ryzyko występowania wypadków przy pracy oraz chorób zawodowych.
Gdzie musza być umieszczone znaki bezpieczeństwa?
Zgodnie z wytycznymi dyrektywy znaki bezpieczeństwa i zdrowia muszą być umieszczone wszędzie tam, gdzie niebezpieczeństwa nie można wyeliminować technicznymi środkami ochrony zbiorowej lub środkami, metodami czy procedurami stosowanymi w organizacji pracy. Dyrektywa 92/58/EWG wprowadza ujednolicony system znaków – różnice, jakie występowały w systemie oznakowania poszczególnych krajów członkowskich mogły prowadzić do nieporozumień.
Dyrektywa 92/58/EWG – definicje
Dyrektywa 92/58/EWG wprowadza następujące definicje znaków:
Znaki bezpieczeństwa i/lub zdrowia – odnoszą się do określonego przedmiotu działalności lub sytuacji i określają informacje lub instrukcje dotyczące bezpieczeństwa i/lub zdrowia w pracy – za pomocą tablic znaków, barwy, znaków świetlnych, sygnałów akustycznych, komunikatów werbalnych lub sygnałów ręcznych.
Dyrektywa 92/58/EWG – znaki zakazu, ostrzegawcze, nakazu, informacyjne, ewakuacyjne
Znak zakazu – znak zakazujący zachowań, które mogą wywołać lub spowodować niebezpieczeństwo.
Znak ostrzegawczy – znak, który ostrzega przed zagrożeniem lub niebezpieczeństwem.
Znak nakazu – oznacza znak, który określa szczególne zachowanie.
Znak ewakuacyjny lub pierwszej pomocy – znak, który informuje o wyjściach ewakuacyjnych, o urządzeniach ratowniczych lub pierwszej pomocy.
Znak informacyjny – znak, który podaje informacje inne niż znaki zakazu, ostrzegawcze, nakazu oraz ewakuacyjny i pierwszej pomocy.
Dyrektywa 92/58/EWG – tablice, barwy znaków, symbole i piktogramy
Tablica znaków – znak podający określoną informację przez kombinację kształtu geometrycznego, barw oraz symbolu lub piktogramu i który widoczny jest przy odpowiednio intensywnym oświetleniu.
Uzupełniająca tablica znaków – tablica używana łącznie z jednym znaków, będącym kombinacją kształtu geometrycznego, barw oraz symbolu i piktogramu, podająca dodatkowe informacje.
Barwa bezpieczeństwa – barwa, której przypisane jest określone znaczenie.
Symbol lub piktogram – ilustracja przedstawiająca daną sytuację lub określająca szczególne zachowanie. Symbol lub piktogram umieszczony jest na znaku bezpieczeństwa lub na podświetlonej powierzchni.
Dyrektywa 92/58/EWG – znaki świetlne, akustyczne, werbalne, ręczne
Znak świetlny – znak utworzony z materiałów przezroczystych lub półprzezroczystych, podświetlonych od wewnątrz lub z tyłu, w sposób, który umożliwia uzyskanie wyglądu błyszczącej powierzchni.
Sygnał akustyczny – zakodowany sygnał dźwiękowy, który jest uwalniany i transmitowany przez urządzenie skonstruowane do tego celu – bez użycia ludzkiego lub sztucznego głosu.
Komunikat werbalny – oznacza z góry ustalony komunikat słowny wypowiadany głosem człowieka lub sztucznym.
Sygnał ręczny – ruch i/lub układ rąk i/lub dłoni, kierujący, w zakodowanej formie, osobami, które wykonują czynności, mogące stanowić ryzyko lub niebezpieczeństw dla pracowników.
