Droga jednokierunkowa – zasady umieszczania znaku D-3
W jakich sytuacjach na drodze stosuje się znak informacyjny D-3 („droga jednokierunkowa”)?
Droga jednokierunkowa – znak D-3
Znak informacyjny D-3 stosuje się w celu wskazania kierującym, że wjeżdżają na jezdnię, po której ruch wszelkich pojazdów odbywa się tylko w jednymi kierunku. Warto wiedzieć, że może być zastosowany pod warunkiem zamknięcia wjazdu z przeciwnego kierunku na ten odcinek jezdni – znakami B-2 lub C-9.
Gdzie umieszcza się znak D-3?
Tablicę ze znakiem „droga jednokierunkowa” umieszcza się:
- na początku każdej drogi jednokierunkowej;
- przy wjeździe na jezdnię jednokierunkową drogi dwukierunkowej, jeżeli na pasie dzielącym jezdnie zastosowano w tym samym przekroju drogi znak B-2 lub C-9, jeżeli również występują dodatkowe jezdnie dla obsługi przyległej zabudowy;
Zasady umieszczania znaku „droga jednokierunkowa”
Znaki D-3 nie mogą być umieszczone wcześniej niż znak zakazu B-2 lub znak nakazu C-9 dla przeciwnego kierunku. Jeżeli na jezdni jednokierunkowej wprowadza się ruch dwukierunkowy na odcinku między skrzyżowaniami, to przed tym miejscem powinien stanąć znak ostrzegawczy A-20 („odcinek jezdni o ruchu dwukierunkowym).
Znaku D-3 nie umieszcza się przy jezdniach jednokierunkowych dróg dwujezdniowych za przejazdami przez pas dzielący jezdnie między skrzyżowaniami.
Droga jednokierunkowa a ruch rowerów
Jeśli na jezdni jednokierunkowej wyznaczono pas ruchu dla rowerów, na którym ruch odbywa się w kierunku przeciwnym do ruchu pozostałych pojazdów, to pod znakiem D-3 umieszcza się tabliczkę T-22 – wskazuje ona, że znak nie dotyczy rowerów jednośladowych. Na przeciwległym wlocie pod znakiem B-2 również umieszcza się tabliczkę T-22.
Poruszanie się po drodze jednokierunkowej – o czym warto pamiętać?
Na drodze jednokierunkowej zabronione jest zawracanie (grozi za to mandat do 200 zł i 5 punktów karnych).
Droga jednokierunkowa a jezdnia jednokierunkowa – różnice
W przepisach znajdują się zapisy dotyczące dróg jednokierunkowych i jezdni jednokierunkowych. Należy uważać, ponieważ te dwa terminy – choć podobne – nie są tożsame.
Zgodnie z Kodeksem drogowym:
Droga to wydzielony pas terenu składający się z jezdni, pobocza, chodnika, drogi dla pieszych lub drogi dla rowerów, łącznie z torowiskiem pojazdów szynowych znajdującym się w obrębie tego pasa, przeznaczony do ruchu lub postoju pojazdów, ruchu pieszych, ruchu osób poruszających się przy użyciu urządzenia wspomagającego ruch, jazdy wierzchem lub pędzenia zwierząt.
Jezdnia natomiast to część drogi przeznaczona do ruchu pojazdów.
Droga jednokierunkowa składa się z jedni, na której ruch odbywa się tylko w jednym kierunku. Jezdnia jednokierunkowa może być częścią drogi, na której odbywa się w dwóch kierunkach (np. drogi klasy A – autostrady – muszą mieć minimum dwie jezdnie, z których każda musi być przeznaczona dla jednego kierunku).
